Ahkâm-ı İ'tikâdiyye (sh:2-3)

ﺍﳊﻤﺪﷲﺭﺏﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦﻭﺍﻟﺼﻼﺓﻭﺍﻟﺴﻼﻡﻋﻠﻰﺳﻴﺪﺍﻻﻧﺒﻴﺎﺀﻭﺍﻟﻤﺮﺳﻠﻴﻦﻭﻋﻠﻰﺁﻟﻪﻭﺍﺻﺤﺎﺑﻪﺍﺟﻤﻌﻴﻦ

Ba’dezâ Kur’ân-ı Kerîm ve ehâdîs-i şerîfe ile sâbit ve ma’lûm olan AHKÂM-I ŞER’İYYE başlıca üç kısımdır.

(BİRİNCİ KISIM): Ahkâm-ı İtikâdiyyedir ki -bunları bilmekden maksûd, tashîh-i i’tikâd olub- usûl-i icmâliyesi altı nevi’dir.

Birinci nevi’: Allâhu Teâlâ Hazretleri’nin zât-ı mukaddese ve sıfât-ı sübhâniyyesine,

İkinci nevi’: Melâike-i kirâmına,

Üçüncü nevi’: Kitaplarına

Dördüncü nevi’: Peygamberlerine,

Beşinci nevi’: Kıyâmet gününe ve dâr-ı âhirete,

Altıncı nevi’: Kazâ ve kader-i ilâhîye müteallikdir.

(3) 
        Şu Ahkâm-ı Celîlenin kâffesine Dîn-i İslâm ve Millet-i Hanîfiyye[1] denir ki cemî’ Enbiyâ-yı İzâm Hazerâtı bu babda müttefiklerdir. Bütün peygamberlerin akâid-i diniyyeleri birdir, nesh ve tebdîlden berîdir.

Bunları tâ’yinde mezâhib-i adîde var ise de Ehl-i Sünnet mezhebinden mâadâsı bâtıldır.

(Ehl-i Sünnet): Matüridiyye ve Eş’âriyye nâmlarıyla iki büyük fırkaya inkisâm ediyorlar fakat cümlesi hidâyet üzeredirler. Aralarındaki ihtilâfât -ileride kısmen beyân olunacağı üzere- cüz’iyyâtâ âid olup hiçbir fırka diğerini dalâle nisbet etmez.

[(MÂTÜRİDİYYE) Horasan’da (Mâtürid) mahallesine mensûb İmâm Ebû Mansûr Hazretlerine muvâfakat eden ulemâ-yı Ehl-i Sünnet.

(EŞ’ÂRİYYE) İmâm Ebu’l Hasen Eş’ari Hazretlerine mutâbaat eden ulemâ-yı Ehl-i Sünnet demekdir.]

---

[1] (ولاكن‌كان‌‏ﺣﻨﻴﻔﴼ‏ﻣﺴﻠﻤﴼ) gibi nusûs-ı Kur’âniyye buna dâldir.